خـــــدایا

گاهی که دلـــــم از این و آن و زمین و زمان می گیــرد

نگاهم را به سوی تــــــو و آسمـان می گیرم

 آنـقـدر با تــو درد دل می کنـم

تا چشـــــــــم هایم با ابـرهای بارانیت همراهی  کنند

 قلبـــم سبک می شود آنــوقــت تو می آیی 

 تــــــمـــــــــام فضای دلـم را پر می کنی

مـــــن دیـــــــگــــر آرام می شــــــوم

احساس می کنم هیچ چیز نمی تواند مرا از پای دربیـاورد

چون تـــــــو را در قلبــــــــــــــم دارم